Schiaparelli przekształca odpady elektroniczne w modę

Jedną z najbardziej oszałamiających wizualnie kreacji była mini sukienka z długim rękawem, wykonana w całości z odpadów technologicznych. Każdy element pochodzi z gadżetów wyprodukowanych wiele lat przed tym, jak smartfony szturmem podbiły świat.

Sukienka, zbudowana z luźnych przewodów, chipów elektronicznych i obudów starych ceglanych telefonów pełniących rolę broszek, błyszczała i błyszczała – upamiętniając dawno minione czasy.

Uwzględniono także inkrustowane Swarovskim „robot-dziecko”, podobnie składające się z płyt głównych pochodzących z Motoroli, Nokii, BlackBerry i innych popularnych marek telefonów komórkowych z pierwszej dekady XXI wieku, kiedy telefony komórkowe były nowością, a różnorodność technologii kwitła .

Za chwilę za kulisami Roseberry wstępnie omówiła temat sztucznej inteligencji. Zapytał, co oznacza uczenie maszynowe dla wszystkich twórców i przedstawił swoją opinię na temat interpretacji własnej pracy przez sztuczną inteligencję.

„To, co nas wyróżnia jako ludzi, to nasze wspomnienia. Myślę o tym jak o muzyce – jak o albumie, na którym miesza się wszystkie te różne odniesienia” – powiedziała Roseberry.

„[Kolekcja] pochodzi sprzed 2007 r., co obecnie obejmuje w zasadzie technologię prehistoryczną, takie jak telefony z klapką, płyty CD, kalkulatory i tym podobne” – powiedziała Roseberry.

„Wiele osób na TikToku wykorzystuje sztuczną inteligencję i przekształca moje kolekcje w kolekcje cyfrowe i sprawdza, kto nosi je najlepiej, więc pomyślałem, że jedyną kartą, w którą muszę teraz grać, są tak naprawdę moje wspomnienia”.

Chociaż w niedawnym pokazie Schiaparelliego starano się wyobrazić sobie przyszłość poprzez wspominanie przeszłości, te technologiczne elementy mody jednocześnie odzwierciedlają szybkość, z jaką konsumujemy dobra w dzisiejszym społeczeństwie.

Podobnie jak modne ubrania, nowoczesne technologie kupuje się, używa i zapomina o nich niemal z prędkością światła. Wydaje się, że istnieje niekończący się strumień „nowości”, który naszym zdaniem muszę osiągnąć, tak bardzo, że w końcu popadamy w nostalgię za tym, co kiedyś było.

Prace Schiaparelliego były piękne, przyciągały wzrok i z pewnością były modne, a jednocześnie w sprytny sposób skłaniały nas do zastanowienia się nad tym, skąd pochodzimy i jak może wyglądać przyszłość, jeśli będziemy podążać obecną ścieżką.

Pomimo obaw Daniela Roseberry jedno jest pewne: sztuczna inteligencja z pewnością nie może nam zaoferować że głębokie zanurzenie się w nostalgię.

Przynajmniej jeszcze nie.