Czy to nasza wina?
dwa badania prowadzona przez Konwersacje postanowił zrozumieć psychologię marnotrawstwa w USA
Naukowcy poprosili osoby o uszeregowanie popularnej frazy „zmniejsz, użyj ponownie, poddaj recyklingowi”, z każdym krokiem uszeregowanym według jego ważności. Co najmniej 78 procent uczestników błędnie uważało, że najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z odpadami jest recykling.
Prawda jest taka, że dobrze znana fraza jest już poprawnie zorganizowana.
Najskuteczniejszym sposobem podejścia do gospodarki odpadami jest przede wszystkim zmniejszenie ilości, którą produkujemy. Ale z recyklingiem reklamowanym jako srebrna kula w gospodarowaniu odpadami przez dziesięciolecia, pozostałe dwa procesy – redukcja i ponowne wykorzystanie – zostały zaniedbane w przekazach dotyczących gospodarki odpadami.
W tym świetle nie powinno być zbyt szokujące, że większość ludzi nadal uważa, że opcja recyklingu daje nam darmową przepustkę do konsumowania i wyrzucania tyle, ile chcemy, bez poczucia winy. Zwłaszcza, że prawda o recyklingu wyszła na jaw dopiero niedawno.
W drugiej części badania naukowcy poprosili uczestników, aby usiedli przy komputerach i wirtualnie posortowali różne rodzaje odpadów do odpowiednich pojemników – recykling, kompost i składowisko.
Ten eksperyment dał wymowne wyniki. Przedmioty nienadające się do recyklingu, takie jak plastikowe torby i żarówki, były często umieszczane przez uczestników w wirtualnym koszu do recyklingu – po prostu dlatego, że osoby biorące udział w badaniu nie były pewne, które przedmioty trafiają dokąd.
Co to nam mówi?
Chociaż większość z nas ma dobre intencje w wyborze sposobu sortowania i utylizacji odpadów, w dużej mierze zostaliśmy wprowadzeni w błąd i niedoinformowani o procesie, w jaki należy to zrobić.
Skomplikowane, ograniczenia stanowe na jakich przedmiotach mogą być poddane recyklingowi doprowadziły tylko do Wzrost o 35 ludzi regularnie sortuje swoje odpady do oddzielnych pojemników, mimo że 94 procent Amerykanów twierdzi, że uznaje inicjatywy recyklingu za coś pozytywnego.
Wydaje się, że zamiast obciążać zwykłych ludzi, lepszym podejściem byłyby egzekwowane przez rząd zakazy dotyczące plastikowych przedmiotów jednorazowego użytku na całym świecie.
Naukowcy zgodziliby się, tak jak to zrobili wezwał do całkowitego zatrzymania na produkcję tworzyw sztucznych z pierwszego tłoczenia do 2040 r. Niektóre kraje już rozpoczęły tę podróż, wprowadzając surowe ograniczenia lub całkowity zakaz sprzedaży artykułów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych.
Zmiany zachodzą, ale muszą być szybsze
Nowa Zelandia niedawno zakazane torby plastikowe używany do owoców i warzyw w sklepach spożywczych, a wkrótce we Francji ustawić, aby zrobić to samo. Indie również zakazany jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, takich jak słomki, kubki i folie ochronne z tworzyw sztucznych na produktach takich jak papierosy.
W zeszłym roku urzędnicy z Kalifornii wydali ogromne oświadczenie, stwierdzając byłby całkowity zakaz w sprawie sprzedaży jednorazowych tworzyw sztucznych w ich stanie do 2032 r. Jest to radykalna, ale konieczna polityka, która wstrząśnie przemysłem spożywczym, modowym i kosmetycznym działającym w tym stanie i może zobaczyć, jak inne stany pójdą w jego ślady.
Ponieważ takie zakazy pojawiają się na całym świecie, fundusze rządowe i dotacje powinny być oferowane firmom wprowadzającym innowacje w celu tworzenia bioplastików wykonanych z materiałów biodegradowalnych lub łatwych do recyklingu.
Jest teraz mnóstwo firm, które to robią. Ruszyły zespoły kreatywne stosowanie grzybów zamiast styropianu, wodorosty dla pakowanie żywności, bambus na cekiny odzież, a także akcesoria, wystrój domu i jeszcze.
Dzięki odpowiednim inwestycjom w badania i rozwój biotworzyw będziemy znacznie lepiej przygotowani i pewni globalnej decyzji o całkowitym zaprzestaniu produkcji pierwotnych tworzyw sztucznych.
Bo to jasne – recykling nie był i nigdy nie będzie naszym ratunkiem.
1
energia
0 komentarze
