Długo oczekiwano piątej kadencji Władimira Putina na stanowisku prezydenta, ale jego zwycięstwo nie było łatwe w złożonym świecie rosyjskiej polityki.
Wyniki ostatnich wyborów w Rosji były jakże przewidywalne. Niedawne napięcia, które podkreślił trwający konflikt na Ukrainie i długo oczekiwane wybory prezydenckie, po raz kolejny sprawiły, że Władimir Putin znalazł się w centrum uwagi świata.
Wbrew zawiłościom geopolitycznym i wewnętrznym sprzeciwom miażdżące zwycięstwo Putina w wyborach ma daleko idące konsekwencje dla przyszłości Rosji i jej stosunków ze społecznością międzynarodową.
Gdy świat uważnie się przygląda, wzajemne oddziaływanie tych ostatnich wydarzeń przygotowuje grunt pod głębszą analizę dynamiki kształtującej politykę wewnętrzną i zagraniczną Rosji oraz ewoluujący krajobraz globalny.
Proces wyborczy
Wyborom, które odbyły się w dniach 15–17 marca, brakowało prawdziwej struktury. W tym roku naród wprowadził cyfrowa platforma do głosowania w nadziei, że 38 milionów wyborców odda swój głos w Internecie, jednak uczyniło to tylko 4.9 miliona. Co więcej, działania Putina sprawiły, że nie dopuszczono do startu kandydatów antywojennych.
Proces wyborczy także to widział zastraszanie wyborców obywatele są zmuszani do głosowania w ponad 60 regionach kraju. Nie zapewniono przejrzystości, ponieważ nagrania z kamer CCTV w punktach głosowania były znacznie ograniczone.
Pomimo zdecydowanego sprzeciwu zorganizowano protesty, demonstrując formę „cichego oporu”. Wybory nie były postrzegane jako ani wolne, ani uczciwe i stanowiły formalność przedłużenia kadencji Putina, a machina propagandowa Kremla wzmocniła jego poparcie.
Piąta kadencja Putina
W 2020 roku Putinowi udało się zabezpieczyć zmiany konstytucyjne w Rosji, które pozwalają mu potencjalnie utrzymać się u władzy do 2036 roku poprzez zresetowanie limitów kadencji prezydenckiej.
Nowelizacja ta umożliwia Putinowi dwukrotne kandydowanie na prezydenta po obecnej kadencji, potencjalnie znacząco przedłużając jego rządy.
Kolejny okres pod rządami Putina nieuchronnie oznacza większy cios dla Zachodu. Niedawne działania militarne Rosjan pozostawiły ich powiązania z Chinami, Indiami, Afryką, Bliskim Wschodem i Ameryką Łacińską. Obecny kierunek polityki zagranicznej Rosji wydaje się potępiać Zachód i każdy naród, który okazał wrogość.
Jeśli chodzi o arsenał nuklearny, Kreml jest odważny jak zawsze. Tak naprawdę, w świetle wojny z Ukrainą, będzie coraz więcej rozmów na temat takiej broni – szczególnie w związku z rosnącą ripostą ze strony NATO.
Na początku tego miesiąca Putin ogłosił, że przeniósł rosyjską broń nuklearną Białoruś, bliżej terytorium NATO, aby podburzyć zachodnich wrogów.
Obecnie kolejnym ważnym celem rosyjskiego polityka jest uniknięcie kompleksowych sankcji kooperacyjnych nałożonych na naród przede wszystkim przez Unię Europejską, Stany Zjednoczone i inne kraje zachodnie.
Aby to złagodzić, niektóre środki Putin podjął działania mające na celu przekierowanie eksportu gazu przez Turcję, eksport większej ilości rosyjskiego gazu do Chin przez Mongolię oraz rozbudowę Północnego Szlaku Morskiego w celu połączenia z Norwegią.
Sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg mocno skrytykowany Piąta kadencja Putina na stanowisku prezydenta Rosji, nazywająca wybory „niewolnymi i uczciwymi” i określająca Rosję jako „społeczeństwo autorytarne”.
Uwagi te podkreślają obawy NATO dotyczące procesu demokratycznego w Rosji oraz konsekwencji dla bezpieczeństwa dla krajów sąsiadujących, takich jak Ukraina i Gruzja.