Słuchając tonacji, tonu, doboru słów i pauz w mowie, może stworzyć „portret stresu”, aby zilustrować obszary napięcia w twoim ciele.
W Thred nie trzeba dodawać, że jesteśmy frajerami najnowszych dziwacznych innowacji technologicznych.
Chociaż z pewnością mamy talent do nadążania za nienasyconym ludzkim pragnieniem ciągłej ewolucji w tej sferze, narzędzia sztucznej inteligencji są dla nas czymś w rodzaju anomalii, przechodząc od naciąganych pomysłów do rzeczywistość w tak szybkim tempie jesteśmy pewni, że nie minie dużo czasu, zanim zaczniemy używać ich w biurze.
Do pewnego stopnia już jesteśmy. Od przesyłania podpowiedzi do dość niepokojącego Elona Muska generator tekstu bawić się Uberkacz abyśmy mogli odtworzyć nasze ulubione wcześniej istniejące piosenki, z pewnością mamy spore doświadczenie z tą formą rozrywki.
Żarty na bok, jednak sztuczna inteligencja jest również okazał się dość rewolucyjny w badaniach nad zdrowiem psychicznym (może mogę dodać, że nieco bardziej postępowy niż nasza nowo odkryta umiejętność czytania artykułów jak utwór Eminema). Ale jak doszło do tego niedawnego ataku na analizę naszego stanu psychicznego?
Oczywiście z pierwszym na świecie testem warunków skrajnych aktywowanym głosem. Opracowany przez służbę zdrowia Międzynarodowy Cigna, narzędzie online może zidentyfikować Twój niepokój, używając tylko dźwięku.
Nie tylko to, ale zbuduje ci „portret stresu”, aby pokazać ci, że to, co nie daje ci spać w nocy, nie objawia się wyłącznie napięciem mięśni, bólem głowy lub wyczerpaniem.
"Ponad 20 lat badań rozszerzono o zastosowanie zaawansowanych technik uczenia maszynowego do jednego z największych zbiorów danych na temat mowy lękowej na świecie" - czytamy na stronie internetowej Cigna.
"Algorytmy zostały przetestowane na ponad 15,000 18 osób w wieku od 80 do XNUMX lat i są wystarczająco solidne, aby wspierać różne populacje z różnym akcentem i poziomem umiejętności mówienia".
Aby uzyskać ten niefizyczny, miarowy odczyt lęku użytkownika, Test fal stresu Cigna słucha tonacji, tonu, doboru słów i robi pauzy w mowie.
Następnie analizuje te akustyczne i semantyczne wzorce głosowe, aby ocenić, jak bardzo są niespokojne, co skutkuje wspomnianą wizualną reprezentacją tego, gdzie na ciele odczuwają to najbardziej.