Playboy przedstawia swoją pierwszą w historii queerową męską gwiazdę z okładki

Od tego czasu magazyn zyskał kultową rzeszę fanów dzięki funkcjom celebrytów i lukratywnym kolekcjom towarów.

Na początku XXI wieku różowe poduszki z króliczkami i welurowe dresy były podstawą wielu nastolatek, a marka wciąż co roku wprowadza na rynek niezwykle popularne kapsułki odzieżowe.

Transformacja Playboya w globalną markę „Playboy Enterprises” mogła zapewnić jej atrakcyjność niezależnie od płci. Ale współpraca z markami z najwyższej półki, takimi jak Supreme, i znanymi postaciami, takimi jak Kim Kardashian i Kate Moss, nie zdołała ujawnić jawnie heteroseksualnej obecności magazynu.

Bretman Rock w roli ostatniego chłopca z okładki Playboya stanowi kluczowy punkt zwrotny dla publikacji. W przypadku magazynu nękanego kontrowersją, w tym nielegalnego wykorzystywania zdjęć kobiet bez zgody, Playboy reprezentuje przed „Times Up” Hollywood.

Co więcej, zmienia się jego publiczność. Nie tylko młodzi ludzie mają mniej przypadkowy seks niż wcześniej, ale niszczycielskie skutki pornografii podsycają odrzucenie treści graficznych wśród pokolenia Z i milenialsów.

Dzieje się to w czasie, gdy w większości białe, zdominowane przez mężczyzn korporacje stają w obliczu presji, by zmienić swoją kulturę biznesową. Przełomowe badanie przeprowadzone przez agencję analityczną Bigeye wykazało, że 50% pokolenia Z uważa, że ​​tradycyjne role płciowe są przestarzałe.

Bretman ma nadzieję, że jego rola gwiazdy Playboya zapewni queerowej młodzieży taką samą reprezentację, jakiej brakowało mu dorastając. „Dla Playboya, który ma mężczyznę na okładce, to wielka sprawa dla społeczności LGBT, dla mojej brązowej społeczności i to wszystko jest takie surrealistyczne” Rock był cytowany na Twitterze.

Dywersyfikacja rozrywki seksualnej jest w dużej mierze spowodowana rozwojem cyfrowym. Playboy zakończył 66-letni nakład w 2020 roku, po gruntownym przeglądzie redakcyjnym w 2019 roku, który zaowocował tym, co nazwał The New York Times „przebudzony, bardziej inkluzywny Playboy”.

Okładka Rocka wyznacza kolejny szczebel w tej transformacyjnej podróży, potwierdzając cyfrowe zdolności do demokratyzacji niegdyś wykluczających przestrzeni kulturowych.

Podejście oparte na mediach społecznościowych nie tylko umożliwiło Playboyowi odejście od heteroseksualnych (w najgorszym, mizoginistycznych) normach, ale także internetowy sukces Bretman Rock podkreśla ogromną władzę, jaką ludzie queer mają teraz nad światem, który kiedyś ich odrzucił.