Opinia – Britney to idolka popu, która stała się ikoną praw kobiet

Zdrowie psychiczne i dobrostan celebrytów

Zgodnie z postawami dzisiejszej kultury anulowania, młoda Britney Spears zostałaby zakwalifikowana jako w dużej mierze bezproblemowa.

Nigdy nie miała pamiętnych niepoprawnych politycznie sprzeczek ani nie przekroczyła swoich granic jako gwiazda popu. Poza tym, nawet gdyby to zrobiła, kultura „przebudzona” jeszcze nie zaszczyciła kory czołowej mas.

W rzeczywistości większość czasu Britney spędziła na doskonaleniu swojego rzemiosła, a rozmawiając z mediami, ucieleśniała coś z ukochanej Ameryki – pomimo „seksownego” wizerunku, który przedstawiała w teledyskach.

Jednak szybki wzrost sławy w połączeniu z boomem tabloidowych mediów sprawił, że stała się królikiem doświadczalnym dla obsesji na punkcie celebrytów i intensywnej analizy przed erą cyfrową.

Gdy kierowała dorosłym życiem w centrum uwagi, paparazzi otrzymywali setki tysięcy za uwiecznienie jej najbardziej wrażliwych momentów. Czasopisma, które opublikowały zdjęcia, zarobiły miliony.

Młodszej połowie pokolenia Z może być trudno wyobrazić sobie społeczeństwo, w którym zdrowie psychiczne nie jest na pierwszym planie.

Taka była jednak niefortunna rzeczywistość, w tym czasie świat obserwował, jak jedna z najsłynniejszych młodych kobiet powoli się rozpada.

Kiedy więc pojawiła się wiadomość, że Britney nagle ogoliła głowę w 2007 roku, jej życie zostało potraktowane jako międzynarodowy żart. Narracje medialne były bezwzględne.

Nawet w wieku 12 lat pamiętam, że obok zdjęć widziałem nagłówki o mojej ulubionej piosenkarce i miałem okropne uczucie, że wszystko źle pojmowali. Nikt nie wydawał się szukać głębszego powodu. Czy ci ludzie nie mieli współczucia?

Biorąc pod uwagę, że fani rozpoczęli ruch #FreeBritney zaledwie dwa lata po rozpoczęciu działalności konserwatorskiej w 2009 roku, zajęło to długie czas, aby szersza większość przestała drwić z tego okresu w jej życiu i zaczęła poważnie traktować dobro Britney Spears.

Trzeba się zastanowić: dlaczego istnieje zbiorowa obsesja na punkcie budowania celebrytów tylko po to, by je zniszczyć przy każdej nadarzającej się okazji?

Billie Eilish, która nie miała innej sytuacji niż Britney, która niemal z dnia na dzień stała się światową sensacją popu, została niedawno sfotografowana bez swojego zwykłego, zakrywającego sylwetkę ubrania.

W ciągu kilku godzin po zrobieniu zdjęcia nietaktowne media i inni internauci zaczęli oceniać typ ciała 18-latka i wkrótce temat zyskał na popularności.

W przeciwieństwie do czasów rządów Britney, Billie jest bronią cyfrową, jaką są media społecznościowe.

Publikowała na wielu platformach, aby zmienić narrację, klaskając w tych, którzy ją krytykowali, ogłaszając że oczekiwania społeczeństwa wobec jej ciała nie są jej obowiązkiem.

Billie ujawniła również, że zmagała się z zaburzeniami odżywiania i negatywnym obrazem ciała, a także z podróżą do miłości własnej i akceptacji.

Kiedy wszyscy wskazujemy i śmiejemy się z upadku innych lub zbiorowo zwracamy się przeciwko jednemu człowiekowi takim, jakim jest, wynikające z niego uczucie dezaprobaty może objawiać się lękiem, depresją lub czymś gorszym.

Najwyraźniej wcale nie wyciągnęliśmy wniosków z kłopotliwej sytuacji Britney.

W jej przypadku spowodowało to, że jej ojciec wykorzystał moment słabości i pozbawił ją najbardziej podstawowych wolności – takich jak decyzja o zażyciu leków antypsychotycznych, kiedy ma mieć kolejne dziecko, jak kontynuować karierę i kontrolę własnych finansów.

Czy przydarzyłoby się to mężczyźnie?

Nie mogę powstrzymać się od wątpliwości, czy ilość krytyki medialnej, jaką otrzymała Britney, która określiła ją jako zły wzór do naśladowania i złą matkę – i niewątpliwie przyczyniła się do rozwoju jej konserwatorstwa – miałaby miejsce, gdyby była mężczyzną.

Wyraźnym porównaniem byłby przypadek Kanye Westa, który publicznie zajmował się swoją częścią zmagań ze zdrowiem psychicznym w ciągu poprzedniej dekady.

Tak, Kanye stał się głównym bohaterem wielu żartów, memów i spotkał się z ostrą krytyką w mediach – ale nikt nigdy nie zagrażał jego prawom do autonomii. Niewielu było zirytowanych możliwością, że jego nieobliczalne zachowanie i wątpliwe podejście do niewolnictwa były złym wzorem dla ich dzieci.

W rzeczywistości został nazwany twórczym geniuszem za umiejętność ujarzmienia swoich najciemniejszych myśli i przekształcania ich w muzykę.

Pośród całego chaosu Kanye nadal rozwijał swój finansowy sukces na inne sposoby – zapewniając partnerstwo z Adidasem w 2015 r., aby narodzić się „Yeezy”, które do tej pory jest warte prawie 2 miliardy dolarów.

Nie zapominajmy o jego niedawnej umowie o wartości miliarda dolarów zawartej ze sprzedawcą odzieży Gap, która wyprzedała się w ciągu kilku minut i była zabezpieczona na 10 lat. W każdym razie, chociaż jest świetny, nie chodzi o Kanye.

Powiedzieć, że to wstyd, że Britney Spears, latarnia morska feminizmu – lub jak wiedziały o tym dzieci z lat 90., siła dziewczyn – została dosłownie ściągnięta z piedestału i uciszona, jest minimalizacją tego, przez co przeszła.

Wielu zwróciło uwagę, że przetrwanie życia w tak intensywnych ograniczeniach i izolacji w rzeczywistości wymaga ogromnej siły psychicznej, w przeciwieństwie do kruchej osoby, którą przedstawiali jej przedstawiciele. Prawdę mówiąc, my, fani Britney, wiedzieliśmy, że nosi tę odporność.

Dla tych, którzy dorastali, ubóstwiając ją, wydawało się, że ma przed sobą obiecującą karierę. Jej wiadomości z 'To, co widzisz, jest tym, co dostajesz'I'Silniejszy niż wczorajW obliczu nieustannego potępienia zainspirował kilka młodych pokoleń do bycia sobą bez skrupułów i rozwoju w tym procesie.

Przerwanie długiego milczenia na temat jej konserwatorium i domaganie się prawa do swobodnego życia tylko ugruntowuje jej pozycję jako ikony feministycznej.

Ponieważ sprawa o zakończenie konserwatorium wciąż się rozwija, wygląda na to, że po czternastu latach Britney wreszcie się uwalnia.