Euforia HBO: portret Gen Z – recenzja

Euforia może czasami czuć się trochę przesadzony. Rue opowiada swojemu dilerowi historię o tym, jak w wieku 11 lat uzależniła się od narkotyków po wstrzyknięciu leku przeciwlękowego. Twierdzi, że było to „uczucie, na które czekała przez całe życie”. Świadomość, że nawet w tak młodym wieku szukała swojego pierwszego odlotu, wydaje się przesadzona.

A sceny z szatni, w których chodzące przedsionki toksycznej męskości oceniają kobiety jako „pruderyjne” lub „dziwki”, czują się przestarzałe. Trudno mi uwierzyć, że nastoletni chłopcy nadal uważaliby, że otwarcie tak mówić jest w porządku. Jeśli już, to bardziej podstępne sceny patriarchalnego ucisku pojawiają się, gdy odtwórca wie wszystko, co należy powiedzieć, aby „technicznie” nie łamać żadnych zasad, pomimo wyraźnego wykorzystywania bezbronnej kobiety. Są to bardziej realistyczne rodzaje pułapek, na które przywykło generować pokolenia Z.

W tym sensie czasami wydaje się, że Euforia został napisany przez dwie różne osoby. Kogoś, kto naprawdę „dostaje” Gen Z i kogoś, kto jest trochę za stary, by to zrozumieć. Na szczęście jednak elementy charakteryzacji serialu (a jest to w końcu element napędzany postaciami) wydają się być obsługiwane wyłącznie przez bardziej zorientowanych z tych dwóch.

Pochodzenie etniczne Rue czy transpłciowa tożsamość Jules nigdy nie są zredukowane do kazań specjalnych po szkole. Nie ma świadomego gloryfikowania żadnej „różnorodności” producentom udaje się tam wkręcić (patrzę na ciebie Radość) i nikt nie poklepuje się po plecach za włączenie aktorki trans. Tożsamości postaci z mniejszości są wyłudzane przez ich interakcje ze światem, a nie umieszczane w jego centrum, przez co czują się mniej jak „adwokaci”, a bardziej jak prawdziwi ludzie. Co z kolei prawdopodobnie czyni je prawdziwszymi obrazami różnorodności.

Działając w Euforia, szczególnie z Zendaya, jest fenomenalny. Pominęła dramatyczne porzucenie swoich Disneyowskich korzeni na arenie publicznej i wydaje się, że stała się pełnoprawną aktorką, podczas gdy wszyscy odwrócili się plecami. Walka Rue z samą sobą prowadzi do tego rodzaju scen, które są tak mrożące krew w żyłach, że możliwe, że zaczniesz płakać, zanim się zorientujesz. Błyszczy nieustraszenie szczera w najmroczniejszych momentach swojej postaci i warto obejrzeć program tylko dla niej.

Euforia, po zorganizowaniu rund w USA, zostanie wydany w tym tygodniu w Wielkiej Brytanii i obstawiam, że stanie się globalnym fenomenem. Twitter – i, co bardziej prawdopodobne, urządzenie fabularne z serii Tumblr – z pewnością utonie w nieuniknionym Euforia dyskurs nadchodzący. Mogę teraz tylko polecić zainwestowanie w kamizelkę ratunkową.