Świat musi przygotować się na ocieplenie przekraczające 1.5˚C

Chociaż naukowcy od lat 80. krzyczą sobie na niebiesko w związku z możliwymi konsekwencjami zmian klimatycznych, nie zmobilizowaliśmy się dostatecznie. W rzeczywistości, odkąd naukowiec James Hanson po raz pierwszy zeznał przed Kongresem, że globalne ocieplenie rzeczywiście było realne, ludzkość wprowadziła do atmosfery więcej CO2 niż we wszystkich poprzednich latach historii ludzkości.

Według badań Carbon Brief emisje musiałyby spadać na całym świecie o 15% rocznie, począwszy od tego roku, jeśli mamy mieć choćby skrawek nadziei na osiągnięcie zera netto do 2030 r., co jest celem porozumienia paryskiego. IPCC powiedział, że inwestycja o 2.4 biliona dolarów więcej na rok jest potrzebna w samym systemie energetycznym do 2035 r., aby ograniczyć wzrost temperatury poniżej 1.5˚C, a jest to kwota, której z pewnością nie może pokryć sektor publiczny.

Nie może to już być wiadomością wśród innych wiadomości, „ważnym tematem” wśród innych tematów, „kwestią polityczną” wśród innych kwestii politycznych lub kryzysem wśród innych kryzysów.
To nie jest partyjna polityka ani opinie. To sytuacja egzystencjalna. I musimy zacząć to traktować jako takie. https://t.co/beRUwiJM1Y

- Greta Thunberg (@GretaThunberg) 29 grudnia 2019 r.

Jastrzębie klimatyczne teoretycznie trzymały się dziwnego raportu IPCC ”udowodnienie' że ​​zero netto do 2030 r. jest możliwe, ale tylko przy wystarczającym torturowaniu modeli klimatycznych i skrzywieniu budżetów krajowych. I oczywiście, technicznie jest to możliwe.

Jednak, jak wskazuje David Roberts w: to artykuł dla Vox: „Takie scenariusze na ogół zakładają, że wszystko idzie dobrze: każda polityka jest uchwalana w każdym sektorze, każda technologia się sprawdza, nie skręcamy w złą stronę… Jeśli wystarczająco długo będziemy rzucać prostymi szóstkami, nadal możemy to wygrać”.

Nie trzeba dodawać, że implikacja tutaj jest taka, że ​​taki scenariusz jest mało prawdopodobny i zakład, którego mądry gracz by nie przyjął. Wszystkie nowe konferencje technologiczne i klimatyczne na świecie nie zatkają dziury, którą pozostawia brak woli politycznej.

Przyznanie tego to nie tylko panikarstwo klimatyczne. Konsekwencje utrzymywania ślepego optymizmu wobec Porozumienia Paryskiego mogą być tragiczne dla części świata, w których próg 1.5˚C już został przekroczony.

In Bangladesz W ubiegłym roku zmiany klimatyczne przyspieszyły działanie starych sił naturalnego zniszczenia i wysiedlenia rdzennej ludności w rekordowej liczbie. Twarz Australii i Kalifornii eskalacja katastrof spowodowanych pożarami buszu rok po roku. Powódź na obszarach Środkowego Zachodu USA zagraża infrastrukturze, która może zniszczyć internet w całym kraju. A raport z US Government Accountability Office szacuje, że do 143 r. może być nawet 2050 mln uchodźców klimatycznych.

Wymuszony optymizm nie pomoże tym społecznościom przygotować się na sezonową katastrofę. Świat musi zmagać się z celami klimatycznymi, które faktycznie osiąga: zmiana klimatu nie jest czymś, co może się zdarzyć, gdy termometr osiągnie pewien poziom, to coś, co się dzieje.

Im większa jest nasza gotowość na teraz prawie pewny „najgorszy scenariusz”, tym lepiej. Australijski rząd jest doskonałym przykładem aktora stanowego, który zamiast chować głowę w piasek w przekonaniu o nasilających się pożarach buszu, powinien pracować nad ratyfikacją przyszłorocznego pożaru w tym roku. Może to obejmować mobilizację rezerw wojskowych do celów przeciwpożarowych z wyprzedzeniem, zapewniając ich odpowiednie przeszkolenie.

Przekroczenie 1.5˚C, co z pewnością nastąpi za życia pokolenia Z, nie oznacza, że ​​powinniśmy czuć się apatyczni lub sparaliżowani. Podczas gdy negatywne skutki globalnego ocieplenia mają oczywiście korelację ze wzrostem temperatury, 1.5˚C nie jest magiczną linią oddzielającą nadzieję od beznadziejności. Polityka klimatyczna powinna zawsze obracać się wokół pojęcia „tyle, ile możemy, tak szybko, jak to możliwe”, a szczerość wobec siebie w kwestii tego, ile już zostało zrobione, służy jedynie sugerowaniu, co pozostało do zrobienia.