Ciemna strona litu i nasza domniemana elektryczna przyszłość

Lit oferuje najbardziej obiecującą drogę ze względu na naszą obecną zależność od paliw kopalnych. Ale czy nie doceniamy poziomu szkód ekologicznych powodowanych przez wydobycie go na masową skalę?

Szeroko stosowany w naszych urządzeniach elektrycznych, od telefonów komórkowych i laptopów, po samochody i samoloty, zapotrzebowanie na lit jest obecnie szczytowe i będzie nadal gwałtownie rosnąć w nadchodzących latach.

Globalna polityka nalega, aby sektor energetyczny opracował mapy drogowe do zera netto, a przemysł transportowy będzie prawie całkowicie uzależniony od litu, aby to się stało. Jego akumulatory jonowe mają stanowić 60% sprzedaży nowych samochodów do 2030 roku.

Ciągle słyszymy o korzyściach, jakie technologie odnawialne przyniosą naszej planecie, ale często pomija się sposoby pozyskiwania materiałów potrzebnych do zbudowania tej przyszłości.

To ten aspekt, który niemiecki fotograf lotniczy Toma Hegena stara się podkreślić w swojej najnowszej serii exposé skoncentrowanej na „trójkącie litowym” – punkcie, w którym spotykają się Chile, Argentyna i Boliwia, gdzie można znaleźć bogate złoża litu.

Jego prace skupiają się przede wszystkim na szkodach, jakie działalność człowieka pozostawia na powierzchni Ziemi, w szczególności poprzez wydobywanie naturalnych minerałów, które mają być uszlachetniane na własne potrzeby.

Zazwyczaj, gdy myślimy o wydobyciu, przychodzą na myśl paliwa kopalne, takie jak węgiel, gaz i ropa naftowa, ale wydobycie litu negatywne skutki własnej, która stanie się bardziej wyraźna wraz ze wzrostem popytu na podaż.

Usunięcie tych surowców może skutkować degradacją gleby, utratą bioróżnorodności i niedoborem wody. W tym ostatnim punkcie potrzeba około 2.2 miliona litrów wody, aby wyprodukować tylko jedną tonę litu przez stawy parujące, a wynikające z tego niedobory wody powodują konflikty w okolicznych społecznościach.