Ludzie na całym świecie wzywają do stopniowego wycofywania paliw kopalnych

Wraz z coraz większymi falami upałów, lawinami błotnymi i podnoszącym się poziomem mórz, stopniowe wycofywanie paliw kopalnych jest kluczowym krokiem w rozwiązywaniu problemu zmian klimatycznych.

Przez dziesięciolecia naukowcy nadal potwierdzali znaczącą rolę, jaką przemysł paliw kopalnych odgrywał w powodowaniu zmian klimatycznych.

W rzeczywistości Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu potwierdził, że węgiel, ropa i gaz były odpowiedzialne za 86% wszystkich emisji dwutlenku węgla w ciągu ostatnich 10 lat, co jasno pokazuje, że nie możemy rozwiązać problemu zmian klimatu bez rozwiązania problemu paliw kopalnych .

Jednak od niedawna raport ONZ wykazał, że planowana produkcja paliw kopalnych „znacznie przekracza” limity niezbędne do utrzymania globalnego ocieplenia poniżej 1.5°C, co wymagałoby średniego spadku produkcji paliw kopalnych o przynajmniej 6% rocznie w latach 2020-2030.

Chociaż od czasu raportu kraje złożyły kolejne obietnice na COP26, należy jeszcze stworzyć wystarczającą politykę odzwierciedlającą takie zobowiązania.

Odkrycia te spotkały się ze stosunkowo niewielkimi działaniami w imieniu rządów światowych, ponieważ oczekuje się, że produkcja węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego wzrośnie w nadchodzących latach.

Oprócz kampanii negujących zmiany klimatu prowadzonych przez firmy takie jak Shell i ExxonMobil oraz krótkoterminowych zachęt ekonomicznych dla wielu polityków do opóźniania działań na rzecz klimatu, częścią problemu jest to, że obecnie nie ma wiążącego porozumienia w sprawie ograniczenia produkcji paliw kopalnych.

Nawet Porozumienie Paryskie nie wspomina o paliwach kopalnych – wiele polityk koncentruje się również przede wszystkim na zmniejszeniu popytu na paliwa kopalne, a nie na produkcji i podaży.

Brak skoordynowanych globalnych wysiłków na rzecz stopniowego zaprzestania produkcji paliw kopalnych oznacza, że ​​będą one stale spalane w celu uzyskania energii (i dalej przyczyniają się do globalnego ocieplenia), a pracownicy i gospodarki zostaną pozostawieni sami sobie, gdy staną w obliczu dramatycznej rzeczywistości wydobycie ograniczonego, nieodnawialnego zasobu.

Po dyskusjach prowadzonych przez przywódców Pacyfiku i krajów najsłabiej rozwiniętych, aby stworzyć taki globalny wysiłek, pojawiła się nowa inicjatywa.