Producent lotniczy Masten Space Systems zbudował wędrujący łazik zdolny do wydobywania wody ze skorupy księżyca za pomocą wybuchów rakiet.
Podobno jesteśmy bliżej osiągnięcia jednego z kluczowych celów NASA Artemis – ustanowienia obecności człowieka na Księżycu w ciągu najbliższych trzech lat.
Przykładem, z oszałamiające koszty dostaw dostaw z Ziemi, w jaki sposób NASA stworzy sieć wodociągową na powierzchni Księżyca do picia, produkcji paliwa i uprawy żywności?
Najwyraźniej to dużo trudniejsze niż wysadzanie astronautów z górnictwa hydraulicznego w kosmos.
Podobnie jak w przypadku większości misji międzyplanetarnych, NASA to outsourcing pomysłów i prototypów technologicznych z najbardziej doświadczonych firm inżynieryjnych na świecie.
W szczególności skrót nazwany „Rozbić lód” wzywa wyrafinowane łaziki do podróży do zacienionych obszarów południowego bieguna Księżyca, gdzie w kraterach o głębokości 3.5 metra znajdują się osady wiecznej zmarzliny.
Po wydobyciu, przetransportowaniu do bazy i przetworzeniu, lód ten może zapewnić całą wodę potrzebną do rozpoczęcia budowy warunków na Księżycu dla długich ludzkich ekspedycji. To dokładnie 170 milionów funtów.
NASA szuka pomysłów, jak wykopać lodowy regolit lub brud na Księżycu – a Twój pomysł może pomóc we wsparciu misji dla Art. WIĘCEJ SZCZEGÓŁÓW o Wyzwaniu Przełamania Lodu NASA >> pic.twitter.com/7BOkiNtREX
— NASA_SLS (@NASA_SLS) 1 kwietnia 2021 r.
Oczywiście, aby tak się stało, dany łazik będzie sam potrzebował pokładowych zdolności wydobywczych.
Mając to na uwadze, najbardziej obiecującym uczestnikiem do tej pory jest maszyna zasilana energią słoneczną o wadze 2500 funtów o nazwie „Rocket M”, opracowana przez producenta z branży lotniczej Systemy kosmiczne Masten.
Choć wydaje się to niewykonalne na papierze, pojazd jest w stanie szybko rozbijać duże bryły lodu poprzez wystrzeliwanie precyzyjnych, skierowanych w dół impulsów rakietowych.
Tocząc się po powierzchni z prędkością 2.14 mil na godzinę, Rocket M nawiguje do wybranych wcześniej miejsc wydobycia, gdzie jej rakiety wykorzystują ogrzewanie konwekcyjne do przebijania powierzchni na głębokość do 2 metrów.