Udaliśmy się na wydarzenie „Generation Hope: Act for the Planet” organizowane w Muzeum Historii Naturalnej, aby przedstawić spostrzeżenia brazylijskiej aktywistki na temat kryzysu klimatycznego i tego, w jaki sposób możemy wprowadzić pozytywne zmiany dla przyszłości Ziemi.
Działaczka na rzecz sprawiedliwości klimatycznej Larissa Pinto Moraes jest dyrektorką wykonawczą Engajamundo, brazylijskiej organizacji kierowanej przez młodzież, której celem jest zwiększanie świadomości młodych Brazylijczyków na temat ich wpływu społeczno-środowiskowego oraz zachęcanie ich do udziału w życiu społeczności i angażowania się w decyzje lokalne, krajowe i międzynarodowe -tworzenie procesów prowadzących do zmian na dużą skalę.
Zobacz ten post na Instagramie
Thred: Kiedy zdecydowałeś się poświęcić swój czas na ochronę przyszłości naszej planety? Co sprawiło, że chciałeś wznieść to na globalny poziom, od projektu przez misję do życiowej pracy?
Larissa: W 2018 roku opuściłem college z chęcią wprowadzenia zmian. Rozpoczęłam więc wolontariat w organizacji zajmującej się kwestiami związanymi z płcią. Widząc wiele niesprawiedliwości, szybko zdałem sobie sprawę, że jest więcej do naprawienia. Zacząłem więc swoją pracę od Engajamundo.
Uwypukliło to dla mnie znaczenie pokazania młodym ludziom, że mają moc wprowadzania zmian i że stanowią kluczową część rozwiązania problemów społecznych i środowiskowych stojących przed Brazylią i światem.
Thred: Jakie są obecnie największe problemy w twoim kraju? Jak możemy je naprawić?
Larissa: Brazylia jest ogromna. W całym kraju występują różne problemy wymagające pilnego rozwiązania. Najbardziej palącym problemem jest nierówność. Jeśli zajmiemy się tym problemem, a następnie powiążemy go ze zniszczeniem lasów deszczowych Amazonii, złym traktowaniem ludności tubylczej i kryzysem klimatycznym, będziemy mogli pójść do przodu.
Niezbędne jest podejście przekrojowe. Kryzys klimatyczny jest głęboko zakorzeniony w nierówności.
Thred: Wasza pasja ewidentnie polega na zachęcaniu młodszych pokoleń świata do wzmożenia, a nie zamykania się, we wszelkich sprawach, które ich pasjonują. Dlaczego jest to takie ważne?
Larissa: Wszyscy mamy coś do wniesienia. Jeśli będziemy zachęcać młodych ludzi z różnych środowisk do zabierania głosu i podejmowania działań, będziemy w stanie rozwiązać wszystkie istotne problemy.
Thred: Zbyt często młodzi ludzie są wykluczani z możliwości podejmowania decyzji. Jak możemy zapewnić większe zaangażowanie młodzieży w rozmowy mające na celu zapoczątkowanie zmian?
Larissa: Musimy zająć miejsce i przestać pozwalać się protekcjonalnie.
Zasługujemy na miejsce przy stole i rolę w procesie decyzyjnym. Aby to zapewnić, należy stale ulepszać komunikację.
Dlatego w Engajamundo współpracujemy zarówno z aktywistami, jak i osobami sprawującymi władzę.
Thred: Czy mógłbyś rozwinąć obecne zainteresowania Engajamundo?
Larissa: Brazylijczycy – szczególnie ci zaangażowani w ruch klimatyczny – przygotowują się do organizacji COP30 w przyszłym roku. W tej chwili koncentrujemy się na gromadzeniu w tym celu młodzieży z całego kraju, a także na tworzeniu sojuszu z resztą Ameryki Łacińskiej. Brazylia będzie także przewodniczącą tegorocznego szczytu G20. Zastanawiamy się więc, jak możemy wpłynąć na dyskusje podczas tego wydarzenia. A bardziej lokalnie, podkreślamy młodym ludziom, jak wybory miejskie dają nam doskonałą okazję do rozmowy na temat polityk adaptacyjnych i tego, w jaki sposób małe społeczności mogą poprowadzić rozmowę do przodu.
Thred: Jaki był Twój wniosek z COP28?
Larissa: Konferencja to miejsce, podczas którego ludzie z całego świata mogą się gromadzić, wymieniać pomysłami, łączyć zainteresowania i wspólnie planować. To cudowne, że społeczeństwo obywatelskie potrafi zająć tę przestrzeń. Jednak negocjacje są nadal w dużej mierze zajęte przez wielkie technologie i przemysł paliw kopalnych. Zrobiliśmy wszystko, co mogliśmy w tych okolicznościach, ale dopóki to się nie zmieni, nie osiągniemy sprawiedliwości.
Thred: Nauka jest jasna – potrzebujemy pilnych i skutecznych działań, aby zmniejszyć rosnące zagrożenia dla różnorodności biologicznej i zdrowia obecnych i przyszłych pokoleń. Jednak wiele gałęzi przemysłu (głównie węgiel, ropa naftowa i gaz) poświęca czas i pieniądze, próbując podać w wątpliwość badania badające kryzys klimatyczny. W jaki sposób możemy edukować się na temat dezinformacji środowiskowej wykorzystywanej do wprowadzania opinii publicznej w błąd i rozwiązać ten problem, aby nie opóźniał on postępu w większym stopniu niż dotychczas?