Thred: Czy oboje możecie powiedzieć nam trochę o tym, co robicie i dlaczego woda jest centralnym punktem waszej aktywistycznej podróży?
Bodhi: Woda jest życiem. Jesteśmy nierozerwalnie związani z oceanem. Lubię mówić, że zdrowie oceanów to zdrowie ludzi i vice versa. Woda łączy nas wszystkich ze sobą i łączy nas z żywiołami. Wszystko, co dostaje się do oceanu, pochodzi z górnego biegu rzeki. Rzeki, jeziora itp. wpływają do oceanu, który stanowi 70 procent naszej planety. Więc dla mnie woda jest wszystkim i jestem pewna, że Nyombi powiedziałaby to samo.
Nimbi: To prawda, że woda to życie i każdy jej potrzebuje. Ale w krajach [afrykańskich] mamy do czynienia z wyzwaniami związanymi z dostępem do niej. Kiedy mamy wodę, jest ona bardzo zanieczyszczona.
Uganda zależy od Jeziora Wiktorii, ale kiedy odwiedzisz ją dzisiaj, zobaczysz, że jezioro stało się toksyczne. Ludzie zapadają na choroby w wyniku złego uzdatniania wody.
Kiedy odwiedzam kraje takie jak Stany Zjednoczone czy Wielka Brytania, czuję, że nie powinienem używać wody, chyba że jest przegotowana, ponieważ tak żyję. Ludzie śmieją się i mówią: „Nie, woda jest bezpieczna! Możesz go używać”, ale tutaj, w Ugandzie, nie jest to bezpieczne. W niektórych rejonach kraju woda nie jest nawet dostępna.
Bodhi: W Vancouver budują nowy rurociąg Trans Mountain, sponsorowany przez rząd Kanady. To nie jest tak przyjazne dla środowiska, jak chcielibyśmy wierzyć, lub jak lubią przedstawiać.
Na COP opowiadamy się za tym, aby negocjatorzy młodzieżowi stanowili oficjalną część delegacji. Chcemy powstrzymać budowę rurociągu, ponieważ zatruwa on nasze źródła wody.
Istnieje wolność odkręcenia kranu i picia wody, ale często woda pitna nie jest prawdziwą wolnością bez względu na to, gdzie jesteśmy.
Globalne Południe bardzo cierpi z powodu nierówności w dostępie do wody. Tutaj, w Sharm El-Sheikh, musimy kupować plastikowe butelki na wodę za każdym razem, gdy chcemy się napić. To rozczarowujące, ale taka jest rzeczywistość. COP odbywa się na pustyni, więc woda nie jest wolnością. To nie jest coś, co powinniśmy marnować lub brać za pewnik.
Wątek: Jakie są największe wyzwania, przed którymi stoimy, jeśli chodzi o oszczędzanie wody i udostępnianie czystej wody dla wszystkich?
Nimbi: We wschodnich regionach Ugandy woda jest dostępna. Ale na północy tak nie jest. Zmiany klimatu poważnie wpłynęły na ilość opadów. Północna Uganda jest teraz tak sucha, że trzeba kopać ponad 30 stóp, aby dotrzeć do wody. Te odwierty wysychają z powodu rosnących temperatur. Wtedy dostęp do żywności jest zagrożony, ponieważ zboża nie mogą rosnąć na suchym lądzie.
Wyzwania różnią się także w poszczególnych regionach. W środkowej i wschodniej Ugandzie woda jest, ale jest zanieczyszczona.
Musimy się tym zająć, zanim opuścimy COP. Firmy takie jak Coca-Cola wyprodukowały tony plastiku i nie uprzątnęły go. Gdybyś zobaczył nasze jeziora, przestałbyś pozwalać Coca-Coli korzystać z naszej wody, ponieważ nie jest ona dobrze uzdatniana. Używają chloru, ale czasami chlor nie wystarcza do leczenia i kończy się to chorobami. Tak więc kluczowymi wyzwaniami są zanieczyszczenie i zmiana klimatu w północnej Ugandzie.
Bodhi: Widzimy, jak Coca-Cola, Dasani i Nestle, a także inne duże organizacje wspierane przez paliwa kopalne zabierają publiczną wodę należącą do miejscowej ludności. Rozlewają to do butelek i odsprzedają nam za 100-krotność ceny. Więc woda jest nie tylko niesprawiedliwa, ale także skrajnie nierówna.
Jednym ze sposobów wyrównania zasobów wodnych jest zastosowanie naturalnych systemów filtracji. Młodzi aktywiści oceaniczni z Tanzanii opowiedzieli mi o mechanizmie naturalnej filtracji, który przypomina Britę, ale dla ich jeziora. Te naturalne systemy filtracji zmniejszają zanieczyszczenie i inne czynniki negatywnie wpływające na naszą wodę i życie.
Naturalne rozwiązania są ważne, zwłaszcza gdy istnieje już tak wiele antropogenicznych zagrożeń dla wody.
Wątek: Czy możesz podzielić się niektórymi strategiami łagodzenia skutków, które, jak masz nadzieję, zostaną wdrożone w celu poprawy problemów związanych z wodą?
Bodhi: Przyczyną tego problemu są emisje gazów cieplarnianych. Jest głównym motorem zmian klimatycznych – powoduje susze, powodzie i nie tylko. W Vancouver w zeszłym miesiącu doświadczyliśmy suszy, a następnie krótkich, obfitych opadów. Nasze łososie, które są niezbędne dla rdzennej ludności, nie były w stanie płynąć w górę rzek, ponieważ wyschły.
Wiele się nauczyłem na COP o zarządzaniu wodami przybrzeżnymi. Na przykład, gdzie stawiać tamy, jak wykorzystywać energię z tam, jak je otwierać lub niszczyć – pokazuje, jak ważne jest blokowanie wody. Jestem pewien, że Nyombi wie więcej ode mnie na ten temat, wciąż dużo się uczę.
Nimbi: Nie brałem udziału w negocjacjach na COP, ale widziałem dyskusje na temat poprawy dostępności wody. W suchych regionach woda jest dostępna w pobliżu, ale wiele z nich nie ma infrastruktury do jej przesyłania. Rury podziemne są rozwiązaniem dla lokalnych odwiertów, które ostatecznie wysychają. Jednak transport wody to za mało.
Musimy zapewnić bezpieczeństwo wody poprzez redukcję toksyn u źródła. Musimy również chronić nasze naturalne ekosystemy, aby opady były stałe, a woda nie znikała.
Jak powiedział Bodhi, firmy takie jak Coca-Cola używają naszej wody. Można to łatwo podzielić z resztą kraju. Ale chociaż korporacje opanowały sposób przesyłania wody do swoich fabryk, nie pomagają ludziom. Nadszedł czas, aby zatrzymać te firmy i wycofać tworzywa sztuczne, ponieważ tak długo, jak będziemy ich używać, będziemy mieli zanieczyszczoną wodę. Stracimy dużo życia w jeziorze i wokół niego.
Bodhi: Istnieją wielkie organizacje, a mianowicie Break Free From Plastic Pollution i Fossil Fuel Non-Proliferation Treation, zaangażowane w politykę dotyczącą złego zarządzania tworzywami sztucznymi i ograniczania zużycia ropy naftowej wśród największych trucicieli.
To jest źródło problemu, ale możemy przejść do etapu łagodzenia z systemami zlewni rzecznych. Istnieją programy o nazwie Sungai Watch na Bali i Bye Bye Plastic, prowadzone przez Melati Wijsen. Łapią ogromne ilości plastiku, zanim trafi on do oceanu.
Przeprowadzki w oceanach też są dobre, ale musimy powstrzymać plastik, zanim dostanie się w dół rzeki i spowoduje dalsze szkody.
Nimbi: Musimy również upewnić się, że przepisy, które wprowadziliśmy, zaczęły obowiązywać od dzisiaj.
W Europie nie widziałem tych firm sprzedających plastikowe butelki. W Afryce zastanawiamy się: dlaczego tak trudno jest wrócić do tego, co było kiedyś? Uganda dostawała napoje w szklanych butelkach jeszcze w 2008 roku. Byłem młody, ale pamiętam. Dziś plastik jest wszędzie. Firmy twierdzą, że ułatwiają dostęp do produktów: „jeśli masz ochotę na drinka, po prostu przyjdź i weź plastik!”
To brzmi łatwo, ale reperkusje są realne. Ludzie nie mają wyboru i muszą wyrzucać plastik, który ląduje w jeziorze. Musimy zapytać, dlaczego firmy nie wycofują plastiku w Afryce, kiedy robią to w Europie.
Bodhi: Zawsze słyszymy pojęcie, które wymaga od konsumentów odpowiedzialności. Ale zanieczyszczający – duże firmy zajmujące się szczelinowaniem, ropą i gazem – są finansowane przez międzynarodowe branże, takie jak Coca-Cola, Pepsi i Unilever. To oni są źródłem problemu i to nie konsumenci muszą ponosić ten ciężar.
Wzywam więc wszystkich do uwolnienia się od tego ciężaru i skupienia się na wprowadzaniu zmian systemowych. Możesz uczyć się od młodych aktywistów z COP, rdzennych zarządców wody, obrońców wody i nie tylko.
Młodzi ludzie muszą stawiać wymagania w naszych lokalnych społecznościach, czego chcemy dla naszych ludzi.
Świetnym okręgiem wyborczym, do którego ludzie mogą się przyłączyć, jest Youthify. Koncentrują się na polityce wodnej, równości i rozwiązaniach klimatycznych. Lub dołącz do Ocean Uprise i przygotuj się do podjęcia działań w celu ochrony swoich akwenów wodnych i społeczności.
Nimbi: Chcę dodać, że zmiana zachowania jednostek jest pojęciem proponowanym przez zanieczyszczających, więc we obchodzić, chociaż one nie rób tego.
Czasami nie możemy przestać kupować produktów z tworzyw sztucznych, ponieważ ich potrzebujemy. Firmy, które mają moc wprowadzania zmian, przedkładają pieniądze nad nasze życie.
Dlatego mówię, że zanieczyszczający muszą płacić. Musimy pociągnąć każdego z nich do odpowiedzialności.
Będę naciskał, dopóki nie wycofają plastiku, ponieważ ludzie w Ugandzie walczą z rakiem. Zorganizowaliśmy zbiórkę pieniędzy dla osób, które mają zostać wywiezione za granicę na leczenie. Ale znowu firmy nie wspierają tych inicjatyw, mimo że to one je wywołują. Musimy walczyć z zanieczyszczającymi wszelkimi sposobami.
Thred: Egipt ma ogromny udział w Pawilonie Wodnym w tym roku na COP. Jak bardzo masz nadzieję, że to połączenie popchnie program udostępniania czystej wody?
Bodhi: W Egipcie stosuje się odsalanie, w którym pobiera się wodę z pobliskich oceanów i usuwa sól, aby uzyskać świeżą wodę.
Takie systemy zlewni są naprawdę ważne. Musimy skupić się na rozwiązaniach, rozwiązaniach opartych na przyrodzie, a także afrykańskich innowacjach kierowanych przez społeczność. Pomoże nam to poprawić dostęp do świeżej wody i ulepszyć nasze zasoby.
Czysta woda powinna być powszechnym prawem. Jest potrzebny każdej osobie na tej planecie.
Co najważniejsze, jeśli nie jesteś teraz na studiach ani w Egipcie, możesz się zaangażować na wiele sposobów. Uczenie się od innych jest bardzo inspirujące. Zakończę stwierdzeniem, że woda to życie, woda to my, a my jesteśmy wodą.
Nimbi: Nie sądzę, by wyniki przyniosły COP27.
To, czego media wam nie pokazują, to fakt, że przywódcy i 600 lobbystów paliwowych urządza imprezy i pije każdej nocy. Rano rozmawiają o tym, co wydarzyło się zeszłej nocy. To jest rozmowa tocząca się tutaj na ziemi. Więc jeśli nie widzimy, żeby coś się zmieniało, nie bądźmy zdziwieni.
Przywódcy, którzy zostali tu wysłani, nie pracują nad naszym planem.
Kiedy trafiłem na COP, chciałem się zaangażować, ale przez pierwsze dwa dni nie pozwolono mi. Trzeciego dnia powiedziałem jednemu z delegatów rządu Ugandy: „Chciałbym wziąć udział w negocjacjach. Czy możesz mi dać miejsce?
Wpuściła mnie od razu. Kiedy wszedłem, zapytałem: „Dlaczego ludzie w niekorzystnej sytuacji nie są wśród negocjujących? Dlaczego nie współpracują z ludźmi nad przygotowaniem tego raportu?
Moderator powiedział: „Wrócisz, gdy ten raport zostanie opublikowany”. Więc nawet kiedy tu jesteśmy, wydaje się, że nasz głos nie ma znaczenia. Wiedzą, co robią. Wiedzą, że nie muszą nas uwzględniać, aby mogli wypuszczać, co chcą.
Mam wielu przyjaciół pracujących w terenie i właśnie w tym pokładam nadzieję, ale nie tutaj.
To, co widzę, to impreza. Dla moich przyjaciół – i wszystkich młodych ludzi – to wy pokazujecie mi prawdziwe działania. Właściwie próbujemy posprzątać ten bałagan. W tym widzę wielką nadzieję.
0
energia
0 komentarze
