W tym miesiącu świat obchodzi Międzynarodowy Dzień Edukacji. Ale w miarę zbliżania się kryzysu klimatycznego, gdzie znajduje się on w naszych programach nauczania i dlaczego coraz ważniejsze jest, abyśmy uczyli nasze dzieci, jak sobie z nim radzić?
Wciąż pamiętam, kiedy po raz pierwszy dowiedziałem się o zmianach klimatu. Chociaż wtedy było to szerzej znane jako globalne ocieplenie.
To było podczas deszczowej lekcji przyrody w szkole podstawowej mniej więcej 12 lat temu. Tego dnia moi koledzy z klasy i ja odkryliśmy, że za każdym razem, gdy zostawialiśmy włączone światła lub korzystaliśmy z samochodu zamiast jeździć na rowerze, planeta się nagrzewała, a niedźwiedzie polarne były bezdomne. Jako wrażliwe dziecko, ten obraz utkwił we mnie od tamtej pory.
Ale nasza szkoła – jak większość – nigdy nie poszła dalej tej pierwszej lekcji. Tak naprawdę to dzięki streamingowym dokumentom, Grecie Thunberg i masowym ulicznym protestom zainteresowałem się naszym klimatem.
W tym roku Międzynarodowy Dzień Edukacji UNESCO zaprezentował niektóre z najważniejszych przemian w edukacji, w tym rzeczywistość wirtualną i książki elektroniczne. Zmiany, które pomogły zbudować bardziej zrównoważoną, inkluzywną i pokojową przyszłość – u podstaw tego leży edukacja klimatyczna.
Ale czym jest edukacja klimatyczna?
Z eko niepokój na najwyższym w historii, nie ma wątpliwości, że edukacja jest kluczem do rozwiązania naszych problemów klimatycznych.
Edukacja w zakresie zmian klimatu to ogólny termin na budowanie zrównoważonej przyszłości poprzez inspirowanie pozytywnych działań i budowanie umiejętności. Temat ten wiąże się z tyloma innymi problemami, z którymi obecnie się borykamy, w tym prawami człowieka oraz publicznym zdrowiem psychicznym i fizycznym, z których wszystkie można by również uwzględnić w salach lekcyjnych.
Bez tego przyszłe pokolenia nie będą uzbrojone w wiedzę potrzebną do radzenia sobie z długofalowymi skutkami zmian klimatycznych, a obecni mieszkańcy naszej planety nie zrozumieją, w jaki sposób mogą wykorzystać indywidualne i korporacyjne działania, aby spowolnić ten proces – lub w w najlepszym przypadku odwróć go.
ONZ twierdzi, że edukacja „umacnia wszystkich ludzi” i motywuje młodych do działania. Mówi: „Znajomość faktów pomaga wyeliminować strach przed problemem, który często jest zabarwiony przez zgubę i przygnębienie na arenie publicznej”.