Wyjaśnienie tegorocznego szczytu G7

Kraje G7 są gospodarczymi i politycznymi potentatami, mającymi moc rozwiązywania pilnych problemów globalnych.

Jeśli spojrzysz wstecz na programy szczytu G7 z poprzednich lat, zobaczysz wiele z tych samych tematów: między innymi zmniejszanie nierówności, promowanie równości kobiet i zwiększanie globalnego bezpieczeństwa.

W tym roku lista rzeczy do zrobienia dla przywódców siedmiu światowych potęg gospodarczych i politycznych jest długa — od podjęcia znaczących działań w sprawie zmian klimatycznych, po rozwiązanie kryzysu głodowego i odblokowanie finansowania, aby zakończyć skrajne ubóstwo.

Podczas gdy Grupa Siedmiu, znana jako G7, nie ma takich samych uprawnień do uchwalania globalnej polityki jak organizacje takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, obejmuje ona kraje, które mają większy wpływ na świat — Kanadę, Francję, Niemcy, Włochy, Japonię, Wielką Brytanię, oraz Stany Zjednoczone wraz z przedstawicielami Unii Europejskiej, która jest również zapraszana na wszystkie spotkania G7 w charakterze obserwatora.

Grupy humanitarne uważnie śledzą spotkania, ponieważ ich wyniki mogą między innymi wpłynąć na pomoc rozwojową za granicą, walkę z globalnym ubóstwem i inwestycje w działania na rzecz klimatu.

Tegoroczne spotkanie, które odbędzie się w Hiroszimie w Japonii w dniach 19-21 maja, jest szczególnie ważne, ponieważ, szczerze mówiąc, świat ma teraz wiele pilnych wyzwań, którymi należy się zająć: zmiany klimatyczne; wojna rosyjska na Ukrainie; światowy kryzys żywnościowy; oraz kryzys zadłużenia, by wymienić tylko kilka – wszystkie te kryzysy popychają coraz większą liczbę ludzi w skrajne ubóstwo.

Przyjrzyjmy się zatem, czym jest G7 i jak powstał; na czym powinien koncentrować się szczyt przywódców w tym roku; i jak wszyscy możemy wykorzystać nasze głosy, aby nakłonić przywódców G7 do wykorzystania tej okazji do wprowadzenia prawdziwych, pozytywnych zmian.

Jak i dlaczego powstała grupa G7?

W następstwie Kryzys naftowy z 1973 rministrowie finansów sześciu wiodących światowych gospodarek — Francji, Niemiec, Włoch, Japonii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych — sformalizowali prowadzone przez siebie rozmowy na temat stanu światowej gospodarki i polityki międzynarodowej.

Przywódcy właśnie byli świadkami, jak zakłócenia w kluczowym globalnym towarze – ropie naftowej – mogą doprowadzić do powszechnej utraty miejsc pracy, gwałtownej inflacji i załamania handlu.

To był efekt domina, którego chcieli uniknąć w przyszłości.

Postanowili więc stanąć po tej samej stronie — i formalnie nazwali swoje zgromadzenie „Grupą 6” lub G6. W ciągu kilku dni w Rambouillet we Francji w 1975 r. dyskutowali o wszystkim od handlu wielostronnego do roli demokracji do bezrobocia.

Od tego czasu grupa nadal spotyka się regularnie — w tym na dorocznym szczycie przywódców — a jej skład ewoluował w czasie. Kanada została dodana w 1976 roku, aby stać się G7, a następnie Rosja w 1994 roku, co czyni ją G8. Następnie Rosja została zawieszona w grupie po aneksji Krymu w 2014 r., a grupa powróciła do G7 z dodatkowymi przedstawicielami z Unii Europejskiej.

Co może zrobić szczyt G7?

G7 to potężne globalne forum polityczne. The grupa obejmuje siedem z dziewięciu największych gospodarek świata, siedem z piętnastu krajów o największym bogactwie per capita, siedmiu z dziesięciu czołowych eksporterów i siedmiu z dziesięciu największych darczyńców na rzecz Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Nawet bez G7 kraje te miałyby ogromną moc kształtowania priorytetów światowej gospodarki. Ale G7 wzmacnia ich indywidualny wpływ i działa jako siła stabilizująca pośród zgiełku wewnętrzne przemiany władzy. Członkowie G7 regularnie zapraszają zaproszonych liderów do udziału i wspierają odgałęzienie o nazwie G20, aby dać większej liczbie krajów świata szansę na porozumienie w kwestiach gospodarczych.

Prezydencja G7 zmienia się co roku. Ponieważ grupa jest jedynie nieformalnym stowarzyszeniem, a nie organizacją zinstytucjonalizowaną, państwo przewodniczące – w tym roku Japonia – ponosi szczególną odpowiedzialność i może znacząco wpłynąć na program.

Z biegiem lat, G7 ma stawił czoła krachowi jądrowemu w Czarnobylu, wyeliminował zadłużenie krajów o niskich dochodach, zmobilizował fundusze na malarię i HIV/AIDS oraz promował takie kwestie, jak równouprawnienie płci. Ale grupa również został skrytykowany za utrwalanie globalnych nierówności poprzez strzeżenie ekonomicznego status quo — G7 reprezentuje zaledwie 10% światowej populacji — i za brak sensownej reakcji na globalne kryzysy, takie jak zmiana klimatu.