Ponowne zalesianie niewłaściwymi drzewami może pogorszyć kryzys klimatyczny

Zrozumienie ekologii jest niezbędne

Chociaż posiadanie większej liczby drzew na jednym obszarze może wydawać się lepsze niż brak ich wcale, znaczenie ma gatunek sadzony na określonych obszarach.

Z tego powodu pilotażowy program ponownego zalesiania wymaga przed rozpoczęciem wszechstronnej wiedzy o gruntach i ekologii.

Organizatorzy powinni umieć poprawnie odpowiedzieć na pytania dotyczące rodzaju gleby, posiadać wszechstronną wiedzę na temat wszystkich lokalnych gatunków i zastanowić się, jakie drzewa będą dla nich wartościowe.

W tym przypadku doskonałym pomysłem jest konsultacja z ludnością rdzenną i uwzględnienie szerokiej wiedzy społeczności na temat konkretnych obszarów.

Te plantacje świerka Sitka – i utworzone przez nie martwe strefy – nie mogą być dozwolone w ramach żadnego programu ponownego zalesiania lub kompensacji w Walii (ani gdzie indziej). pic.twitter.com/vWfzHRXazu

— Pete 🌳 (@pete_ar_fryn) 8 sierpnia 2021 r.

Wybór odpowiedniego, powszechnie dostępnego gatunku i uważnie je monitorując jest również ważne. Dzieje się tak dlatego, że sadzenie gatunków obcych dla danego obszaru może poważnie osłabić ekologię otaczającego środowiska, zwłaszcza gdy jest to zjawisko inwazyjne.

W przypadku omyłkowego wprowadzenia gatunków inwazyjnych lub w przypadku sadzenia monokultur zamiast szerokiej gamy gatunków, obszar ten może stać się ekologiczną martwą strefą.

Bez bogactwa roślin dzikie zwierzęta nie mają gdzie się schronić i pożywić, podczas gdy gatunki inwazyjne widzą, że inne naturalnie występujące liście stają się niezdolne do walka o zasobytakie jak woda, przestrzeń korzeniowa i światło słoneczne.

Każde z tych niedopatrzeń może sprawić, że projekt ponownego zalesiania, który miał najlepsze intencje, zakończy się niepowodzeniem, pozostawiając obszary biologicznie w gorszej sytuacji niż na początku.

6 lat temu był to standard #Olej palmowy monokultura. Przeprowadziliśmy eksperyment dotyczący różnorodności drzew #EFForTS_BEE poprzez sadzenie wielu rodzimych gatunków drzew. Dziś nasze działki doświadczalne wyglądają jak małe lasy! @BioGeoMacro @uniGoettingen @efforts_crc990 #treedivnet pic.twitter.com/b8EVcdh7X8

— Klara Zemp (@ClaraZemp) 12 lutego 2020 r.

Trudny biznes

Chociaż ponowne zalesianie w celu stworzenia większych pochłaniaczy dwutlenku węgla na całym świecie jest wspaniałym celem, można je również wykorzystać jako taktykę umożliwiającą rządom i korporacjom kontynuowanie dotychczasowej działalności.

Na przykład podczas Cop28 przywódcy dyskutowali nad wykonalnością gospodarki opartej na kredytach węglowych, która umożliwia przedsiębiorstwom i krajom „równoważenie” swoich emisji poprzez płacenie za zarządzanie lasami i ich odtwarzanie na całym świecie.

Zakładając, że lasy te są dobrze zarządzane, tego typu gospodarkę można uznać za naprawdę skuteczną jedynie wtedy, gdy zaangażowane w nią podmioty rzeczywiście pracują nad osiągnięciem zerowej emisji netto.

Wszystkie one staną się bezcelowe, jeśli globalna emisja gazów cieplarnianych będzie nadal rosła z roku na rok.

Mając na uwadze błędy z przeszłości związane z sadzeniem drzew, można wyciągnąć wnioski z procesu zatwierdzania projektów przyszłości, które będą bardziej kompleksowe i oparte na świadomych informacjach.

Świat rzeczywiście potrzebuje więcej drzew, ale nie kosztem otaczającego je życia.