Rzeczywistość z pierwszej ręki dotycząca prób wymierzenia sprawiedliwości za gwałt

„Słyszymy, że policja i prokuratura koronna czasami podejmują decyzję o kontynuowaniu sprawy w oparciu o własne wyobrażenie o tym, czy ława przysięgłych skaże, a nie na podstawie dowodów”.

„Prowadzi to do tego, że dochodzenia skupiają się na tzw. „wiarygodności” skarżącego”.

Zapytana, dlaczego według niej była to zawieszona ława przysięgłych, Louise twierdzi, że stało się tak dlatego, że policja nie wykonała swojej pracy.

„Nie mam wrażenia, że ​​policja Południowej Walii przedstawiła i zebrała w zasadzie wszystkie dowody” – mówi Louise. „Gdyby istniały dowody, to absolutnie, mocno i żarliwie wierzę, że gniłby teraz w więzieniu, ponieważ było mnóstwo dowodów.

– Nie sądzę, że wykonali swoją pracę.

Louise twierdzi, że przekazała oficerowi dowodzącemu (OIC) listę 23 zadań do wykonania i dowody do uzyskania, ale twierdzi, że OIC nie wykonał tych zadań.

„Ona [OIC] nie aresztowała sprawcy, nie przejęła jego urządzeń, ale zabrała moje i naruszyła moją prywatność” – mówi Louise. „Nie ustaliła, czy były inne ofiary i nie podjęła żadnych kroków ochronnych, aby chronić dzieci, z którymi mógł mieć kontakt”.

„Wszyscy mówią, że w procesie o gwałt trudno jest skazać, ponieważ jest to słowo jednej osoby przeciwko drugiej i trudno je udowodnić, ale były dowody” – mówi Louise. „OIC tego nie znalazła, nie szukała, nie wykonała swojej pracy i jestem z tego powodu bardzo, bardzo zły”.

„Wszystko, czego kiedykolwiek chciałem, to sprawiedliwość, a jedyne, co dostałem w zamian, to jeszcze więcej nieszczęścia”.

Aby zgłosić jakąkolwiek formę przemocy na tle seksualnym, pierwszym krokiem jest udanie się na policję… krok, który często wiąże się z wieloma przeszkodami.

„Policja jest pierwszym punktem kontaktu ofiary z systemem wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, a brak wrażliwości podczas rozpatrywania skargi może być bardzo traumatyczny i spowodować, że ofiary wycofują swoje skargi” – mówi Ann.

Chociaż Ciara miała „niesamowitą” policjantkę, która zajmowała się jej sprawą, początkowo spotkała się z funkcjonariuszami, którzy wydawali się przytłoczeni charakterem tego, co zgłaszała.

„To było dla mnie bardzo traumatyczne, ponieważ oni naprawdę nie mieli pojęcia, jak sobie poradzić z tym, co mówię” – mówi Ciara. „Musiałem to powtarzać w kółko”.

Następnie Ciara poczuła się przesłuchiwana, przypominając jej, że oskarżała kogoś o przestępstwo poniżej morderstwa.

„Nie ma momentu, w którym nie czujesz się jak przestępca” – mówi Ciara. „Naprawdę uderzają cię pewnymi twardymi prawdami, które sprawiają, że bardzo trudno jest chcieć tam zostać i kontynuować grę”.

Partia Pracy stwierdziła, że ​​w obliczu opóźnień w sądach, niskiego wskaźnika skazań policji i obaw związanych z traumą związaną z ponownym przeżyciem przestępstwa w sądzie, 69.2% osób, które padły ofiarą poważnej napaści na tle seksualnym, wycofało się z dochodzeń.

Badanie Rape Crisis wykazało również, że 5 na 6 kobiet, które padły ofiarą gwałtu, nie zgłasza tego ze względu na zawstydzenie, obawę, że proces ten będzie upokarzający lub sceptycyzm co do tego, czy policja może pomóc.

Z przyjemnością uruchamiamy naszą nową, całodobową infolinię dotyczącą gwałtów i wykorzystywania seksualnego – bezpłatną usługę telefonu i czatu online dla osób w wieku powyżej 24 lat w Anglii i Walii, które doświadczyły jakiejkolwiek formy przemocy seksualnej, wykorzystywania lub molestowania w dowolnym momencie w ich życia.

ℹ️ https://t.co/SFGEYzrTqk pic.twitter.com/MU2c6Xb9d8

— Kryzys dotyczący gwałtu w Anglii i Walii (@RapeCrisisEandW) 7 grudnia 2022 r.

„To [kobiety, które zgłaszają] zostaną poddane dokładnej analizie i zostaną potępione” – mówi Ann. „Polityka nienawiści wszystkich ludzi spadnie na nich.

„Będą użyte jako przykłady tego, że są biedną kobietą, że będą musiały doświadczyć odwetu za powiedzenie prawdy, że to w jakiś sposób ich wina, że ​​znalazły się w sytuacji, w której na to pozwoliły, że powinna po prostu niech to zejdzie z jej pleców.

Zamiast wszczynać sprawy karne, Ann wnosi pozwy cywilne z tytułu gwałtu i napaści na tle seksualnym, aby naprawić nieuczciwą sytuację – często w drodze odszkodowania.

„Po prostu odkryliśmy, że system przestępczy nie działa i powoduje jedynie ponowne traumy” – mówi Ann. „Zamierzamy uzyskać odszkodowanie finansowe, ponieważ taka jest waluta wymiaru sprawiedliwości w Wielkiej Brytanii”.

Prawnik uważa, że ​​zwiększenie odszkodowania przyznawanego w procesach cywilnych byłoby nową, potężną drogą do sprawiedliwości dla ofiar gwałtu.

„Powinny zostać przyznane poważne odszkodowania pieniężne, a przypadki gwałtów cywilnych powinny być czymś, co ten kraj naprawdę proponuje” – mówi Ann. „Powinny istnieć zasoby, które pomogą w jego doprowadzeniu i powinniśmy dostarczać takie sprawy”.

W ich wspólnym Dekryminalizacja gwałtu W raporcie zatytułowanym „Kryzys gwałtu” przedstawiono zalecenia dotyczące zmiany systemu sądownictwa karnego i poprawy doświadczeń ofiar gwałtu i osób, które przeżyły.

Obejmują one utworzenie we wszystkich jednostkach policji wyspecjalizowanych jednostek ds. gwałtu i poważnych przestępstw na tle seksualnym, kompleksowe szkolenia oparte na traumie na temat przemocy seksualnej i jej skutków, a także przeszkolenie sędziów przysięgłych na temat mitów, stereotypów i reakcji na traumę na temat gwałtu.

Niewystarczająca liczba kobiet zgłasza gwałt, a kiedy to robią, spotykają się z uprzedzeniami, niewystarczającym wsparciem i fałszywym poczuciem nadziei.

System prawny jest wadliwy, ale po wprowadzeniu odpowiednich zmian systemowych i wykraczających poza nie, pewnego dnia może zapewnić sprawiedliwość i zmienić statystyki na lepsze.