Badanie wykazało, że rekiny są „kluczowe” w przywracaniu ekosystemów zniszczonych przez klimat

Drapieżniki wierzchołkowe czy obrońcy? Nowe badania sugerują, że rekiny mają absolutnie kluczowe znaczenie w pomaganiu ekosystemom w odbudowie po szkodliwych zdarzeniach klimatycznych.

Wszyscy wiemy, że usunięcie zwierząt z łańcucha pokarmowego może mieć drastyczny efekt domina, ale wątpię, by wielu przewidywało, że rekiny są bastionami bioróżnorodności. Po prostu jedzą wszystko, prawda?

Wręcz przeciwnie, nowe badania wykazały, że rekiny mają kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o przywracanie ekosystemów oceanicznych po ekstremalnych zdarzeniach klimatycznych.

Do takiego wniosku doszła grupa naukowców z Florida International University, University of Washington oraz Deakin University w Australii.

Rekiny „krytyczne” w przywracaniu uszkodzonych ekosystemów:

W ten sam sposób, w jaki wilki i inne duże drapieżniki mogą zapobiegać nadmiernemu wypasowi na lądzie, rekiny tygrysie chronią łąki trawy morskiej w oceanie, pozwalając im na regenerację i budowanie odporności ekosystemu. https://t.co/7sytvGW2pE pic.twitter.com/ptdmMNek1v

— Koalicja Stolic (@CapsCoalition) 22 marca 2021 r.

Uczenie się skrajności morska fala upałów w 2011 r. – które zdarzyło się zniszczyć jedną czwartą największych i najbardziej zróżnicowanych łąk trawy morskiej na świecie w Zatoce Rekinów w Australii – zespół chciał wyodrębnić czynniki, które mogą przedłużyć szkody spowodowane przez zmiany klimatyczne na wiele lat.

Dlaczego? Ponieważ 10 lat później, Shark Bay wciąż nie wyzdrowieje.

Wkrótce zespół przyjrzał się masowemu exodusowi rekinów z tego obszaru i odkrył, że może to być nierozerwalnie związane z poprawą stanu zatoki.

"Chcieliśmy uzyskać odpowiedź na pytanie: czy nieobecność dużych drapieżników może spowodować, że i tak już zła sytuacja pogrąży się w spirali w dół?" powiedział główny autor badania, Roba Mowickiego.

Po tym, jak fala upałów zabiła większość trawy morskiej w 2011 r., miejscowa populacja diugonów (lwów morskich) tymczasowo opuściła wraz ze swoimi groźnymi myśliwymi rekiny tygrysie. Umożliwiło to naukowcom Mowickiego zorganizowanie unikalnego eksperymentu terenowego bezpośrednio w uszkodzonym obszarze zatoki, wolnym od niechcianych gości.