Szybka moda i dlaczego to kwestia feministyczna

Niewiele zmieniło się też średnie wynagrodzenie, jakiego mogą oczekiwać pracownice przemysłu odzieżowego –  około 20-30 centów godzina. Raporty o zgonach pracownic przemysłu odzieżowego nadal napływają z całego świata, podobnie jak historie o pracownicach zwolniony or nękany za walkę o swoje prawa przeciwko tyranicznym i często obraźliwym szefom.

To historia, która z niepokojącą konsekwencją odbija się echem w perypetiach feministycznej historii. W 1911 r Trójkąt Shirtwaist Factory Fire w Nowym Jorku zginęło 146 kobiet, głównie młodych pracowników migrujących.

Tym, co różniło się wtedy, było to, że tragedia ta została niemal natychmiast przetrawiona jej płciowymi implikacjami. Osiem dni po pożarze Rose Schneiderman, żydowsko-amerykańska feministka i wybitna przywódczyni związkowa, dała: przemówienie historyczne oczernianie społeczeństwa, które pozwoliłoby na takie okrucieństwo.

„To nie pierwszy raz, kiedy dziewczyny w mieście są palone żywcem” – powiedziała. „Co tydzień dowiaduję się o przedwczesnej śmierci jednej z moich siostrzanych pracownic. Każdego roku tysiące z nas jest okaleczonych.

To naprawdę wstyd, że przemówienie Schneiderman nie wypadałoby dziś nie na miejscu na wiecu feministycznym. Fakt, że kobiety z klasy robotniczej zasługują na warunki, które pozwalają na godność i sensowne życie, mógł być teraz zaakceptowany jako powszechna zgoda, ale megalomania globalizacji i ekspansji korporacyjnej oznacza, że ​​problem, zamiast zostać rozwiązany, został zabrany za granicę. i poza zasięgiem wzroku.

Tragiczny wpływ szybkiej mody na środowisko jest już od jakiegoś czasu kamieniem węgielnym gadających głów o zmianach klimatycznych, ale groźba unicestwienia dwutlenku węgla nie wydaje się być wystarczająca, aby zniechęcić konsumentów do całkowitego wstrzymania się od głosu. I to jest całkowicie zrozumiałe – sama padłam ofiarą procesu myślowego, że jako aspirująca weganka i recyklerka, która stara się nie latać, prawdopodobnie robię wystarczająco dużo, aby otoczenie nie czuło się winne z powodu jednej letniej sukienki.

Ale nawet jeśli dodatkowy element wyzysku sprawił, że dwukrotnie przyjrzeliśmy się naszej historii zakupów, niektóre kobiety nie mają wyboru ale angażować się w szybki sposób. Marki takie jak Zara, początkowo konceptualizowane jako przystępne cenowo miejsce dla „kobiety pracującej”, odegrały zasadniczą rolę w umożliwieniu kobietom zaludnij siłę roboczą.

20^th wiekowy napływ kobiet na wcześniej nieosiągalne stanowiska wymagał niemal natychmiastowej reakcji ze strony przemysłu modowego. Kobiety musiały wiedzieć, jak się ubrać do biura i musiały wiedzieć szybki. To firmy takie jak Zara odpowiedziały na to wezwanie, pozwalając kobietom z klasy średniej i niższej na niedrogie ubieranie się na rozmowy kwalifikacyjne i staże. Do dziś wiele kobiet nie jest w stanie sprostać oczekiwaniom stawianym szafie przeciętnej pracownic bez szybka moda.

Więc co można zrobić? Zaprawdę, największy ciężar spoczywa tutaj na samych firmach odzieżowych. Chociaż Zara mogła zacząć z zamiarem wzmocnienia pozycji kobiet, jak można było przewidzieć, padła ofiarą syreni śpiewu taniej siły roboczej. Jako Panama Papers a kolejni korporacyjni demaskatorzy pokazali, że gigantyczne firmy, takie jak Target i Topshop, warte już setki miliardów, są zaangażowane w skomplikowane schematy unikania podatków, które kierują pieniądze z dala od krajów, w których pozyskują swoją siłę roboczą.

Firmy te często płacą niewielkie lub zerowe podatki od obiektów w krajach rozwijających się, uniemożliwiając rozkwit lokalnej gospodarki i osadzając ludzi w biedzie, która sprawia, że ​​akceptują oni złe warunki pracy. . Po nałożeniu bardziej rygorystycznych przepisów na produkcję w Bangladeszu, JC Penny wymownie wycofał swoje minimalne inwestycje i przeniósł swoją siłę roboczą do Indii.

Choć może być kuszące, by uważać się za bezsilnych sług wobec lewiatana, jakim jest globalny przemysł modowy, nasze dolary są jego częściami roboczymi – oddechem i krwią, które napędzają go. Jeśli jesteśmy w stanie to zrobić pod względem podatkowym, naszym obowiązkiem jest pociąganie firm, które naruszają niebezpieczne przepisy prawa pracy i zaniedbują prawa kobiet do odpowiedzialności, nie kupując ich produktów. Pieniądze mówią.

Im szybciej przestaniemy szybko kierować naszą gotówką i zaczniemy inwestować w firmy stosujące etyczne praktyki, tym szybciej korporacje zaczną regulować branżę. Na szczęście jest wielu przedsiębiorców, którzy rewolucjonizują sposób, w jaki produkujemy modę, tworząc jasne i przejrzyste praktyki pracy oraz zatrudniając i wzmacniając pozycję kobiet.

Inwestując w te firmy, nie tylko poczujesz się lepszą feministką, ale będziesz też lobbować na rzecz bezpieczniejszych i sprawiedliwszych warunków pracy. Och, i będziesz też ratował środowisko.

Niektóre firmy, które mają feministyczną pieczęć Thred, to: Myśl, Drzewo ludzi, Poznaj pochodzenie, Uzbrojone Anioły.

Możesz także śledzić kampanie mające na celu poprawę warunków i wzmocnienie pozycji pracowników w globalnym przemyśle odzieżowym, takim jak w Wielkiej Brytanii Praca za etykietąThe Kampania „Czyste ubrania”i Kampania „Wojna na potrzeby”.