Mikroplastiki drogowe to bezprecedensowy koszmar

Nowe badania pokazują, że opony samochodowe są odpowiedzialne za zrzucanie około 100,000 XNUMX ton mikroplastiku rocznie, z których większość trafia do oceanów.

Od zawsze wiedzieliśmy, że samochody były nieefektywnym ekologicznie sposobem podróżowania, ale nowe badanie postawiło w tej sprawie dobitny wykrzyknik. Naukowcy odkryli, że tarcie powodowane przez opony pędzące po asfalcie rozdrabnia plastik na mikrocząsteczki w skali, która jest szczerze zachwycona.

Połączenia „The Puzzle of Monogamous Marriage” pokazuje, że każda pojedyncza opona samochodowa wyrzuca do powietrza około 4 kg plastiku w ciągu swojego życia, co stanowi około 40% jej całkowitej masy. Skutkuje to około 100,000 40,000 ton metrycznych mikroplastiku drogowego wyrzucanego do atmosfery rocznie, z dodatkowymi 11 XNUMX ton z materiału hamulcowego. To odpowiednik prawie XNUMX milionów opon, rozdrobnionych i wyrzuconych w powietrze, aby rozprowadzić je po całej planecie.

Ponad połowa z tego trafia do oceanów, a niepokojącą ilość można znaleźć w lodzie morskim. W śniegu od Arktyki po Alpy odkryto już znaczne poziomy zanieczyszczenia mikroplastikami, a ich wskaźniki stale rosną. . Badanie z zeszłego roku wykazało, że kry między Grenlandią a Svalbardem zawierały średnio 1,760 cząstek plastiku na litr. W lokalizacjach europejskich poziomy te wzrosły do ​​ponad 24,000 XNUMX cząstek na litr.

Wiadomo było, że pyłki i kurz przemieszczają się na duże odległości z powodu prądów powietrznych, a piasek z Sahary często zamieniał się w kry. Ale jeśli dodasz do mieszanki gumowy polimer z czarnych opon i pył hamulcowy, może to spowodować zmatowienie koloru lodu, zmieniając go z jaskrawobiałego na matowy brąz, aw niektórych przypadkach czarny. W konsekwencji szelfy lodowe nie mogą tak skutecznie odbijać ciepła, co jest jedną z ich podstawowych funkcji przyczyniających się do zamieszkania na planecie. W świecie, w którym temperatury już rosną, ostatnią rzeczą, jakiej potrzebujemy, jest więcej topniejącego lodu.

Unoszące się w powietrzu mikrodrobiny plastiku przez lata cieszyły się znacznie mniejszą uwagą jako zanieczyszczenie, ponieważ tylko najmniejsze cząstki mogą zostać wywiewane przez wiatr, a im mniejsze cząstki, tym trudniej je zidentyfikować as mikroplastik. W badaniu tym, opublikowanym w czasopiśmie Nature Communications, wykorzystano dobrze ugruntowane modele cyrkulacji atmosferycznej do próby śledzenia plastiku od naszych dróg do morza, ale nawet wtedy naukowcy przyznali pewną niepewność w danych, takich jak ilość mikroplastików drogowych, które spadają na ziemia jak deszcz.

Badanie sugeruje, że najdrobniejsze cząstki mogą pozostawać w powietrzu przez ponad miesiąc. W tym rozmiarze stanowią realne zagrożenie dla… cóż, wszystkich.

Najmniejsze drogowe mikrodrobiny plastiku mogą być łatwo wdychane przez zwierzęta lub ludzi, stwarzając nieznane dotąd długoterminowe problemy zdrowotne. "Naprawdę małe cząstki są prawdopodobnie najważniejsze pod względem konsekwencji zdrowotnych i ekologicznych, ponieważ można je wdychać, a wtedy bardzo małe cząstki mogą prawdopodobnie również dostać się do naczyń krwionośnych" - powiedział Andreas Stohl, który kierował ostatnimi badaniami.

Jest to jeden z pierwszych modeli badawczych, który prawidłowo pokazuje zasięg mikrodrobin plastiku na duże odległości oraz znaczenie atmosfery w cyklu zanieczyszczenia plastikiem. Co niepokojące, pojazdy elektryczne pogarszają sytuację. Chociaż samochody elektryczne nie uwalniają do powietrza szkodliwych poziomów spalin, tak jak modele tradycyjne, ważą więcej, co oznacza, że ​​tarcie wzrośnie.

Pomimo nacisku, jaki współczesne społeczeństwa, a zwłaszcza ośrodki miejskie, kładą na rozwój szlaków transportu publicznego, nadal jesteśmy w dużym stopniu uzależnieni od transportu drogowego. To szczególne źródło mikrodrobin plastiku może być trudne do wycofania.