Meksyk wstrząsnął rosnącą przemocą ze względu na płeć

Wygląda jednak na to, że jego rząd będzie miał trudności z ukrywaniem tej kwestii, ponieważ niedawno zwrócił na nią uwagę kraj śmierć 18-letniej Debanhi Escobara.

Po tym, jak jej sprawa trafiła na nagłówki gazet – przełomowy moment, który protestujący mają nadzieję, że nie zaginie więcej kobiet ani dziewcząt – López Obrador wezwał Meksykanów, by się nie martwili, ponieważ „dzieje się to wszędzie”.

Wywołało to furorę na całym świecie, a wielu jest zaniepokojonych faktem, że nawet gdy władze są zachęcane do działania przez publiczne oburzenie, dochodzenia rzadko są skuteczne.

„Pierwszą rzeczą jest to, że nie prowadzą starannych śledztw ani przeszukań, a drugą są oświadczenia wydawane przez władze, w niektórych przypadkach łączące je z nielegalną działalnością” – mówi Angelica Orozco, która kieruje Zjednoczone siły dla naszych zaginionych.

„Problem polega nie tylko na tym, że władze powolnie prowadzą dochodzenia i robią to źle, ale także na tym, że obwiniają ofiary”.

Z tego powodu pojawił się przygnębiający wzorzec, w którym kobiety znikają, stają się martwe.

W Meksyku sam brak prawdziwego zrozumienia sprawy, odpowiednich środków zapobiegawczych i wystarczającej uwagi ze strony decydentów politycznych, aby uwidocznić, a co za tym idzie, rozwiązać tak rozpowszechniony problem, tylko go wzmocnił.

Gdy wrzawa wściekłość z powodu tej nieubłaganej fali kobietobójstwa i przemocy ze względu na płeć, ludzie na całym świecie zaczęli organizować demonstracje solidarności z trwającymi nadal protestami.

Na szczęście te działania pomagają generować świadomość na temat tego problemu zarówno w kraju, jak i za granicą, co jest wyrazem ponadgranicznego wsparcia feministek, które potępia przesadną przemoc płciową, która niedawno osiągnęła punkt krytyczny.

„Możemy i musimy pozostać aktywni, gdziekolwiek to jest: online, w naszej przestrzeni do pracy i nauki, w naszym codziennym życiu. Nie zapominajmy, że różnice mogą i muszą zachodzić także na poziomie mikropolitycznym” – mówi pisarz Estefania Castañeda Pérez.

„Istnieje silne pragnienie, by zawsze być otwartym na różne zmagania. W ogóle jest większa świadomość kobietobójstwa i machismo. Ludzie chcą utrzymać piłkę w ruchu i kwestionować, co to znaczy działać. To właśnie wywołało w nas więcej gniewu i odwagi, abyśmy nadal mobilizowali się w każdy możliwy sposób iw jakimkolwiek charakterze”.