Umowa UE dotycząca koronawirusa wyznacza nowy standard solidarności międzynarodowej

Podczas gdy większość wspólnie pożyczonych pieniędzy nadal będzie przekazywana najbardziej potrzebującym krajom jako granty, Rutte i jego koledzy zdołali zagwarantować, że każdy kraj, który chce wykorzystać te fundusze, przedstawi plan, w jaki sposób chce je wydać na inne państwa UE przejrzeć.

Biorąc pod uwagę, że ekonomiści przewidzieli, że niespodzianka z COVID-19 będzie recesją gorszą niż II wojna światowa, obiecuje, że UE zjednoczy się solidarnie. Łącząc ich siłę nabywczą, stworzyli lądowisko, które złapie nawet najsłabsze z ich gospodarek, zapewniając, że najsilniejszy blok gospodarczy na świecie nie ma upadłych państw w swoim orszaku.

To wielki krok naprzód w geopolityce – takie połączenie finansów wydaje się zapobiegać cofaniu się w kierunku nacjonalizmu, jakie ostatnio dokonało się w Europie w mocnym pokazie internacjonalizmu.

Jednak, jak wszystko, co warto mieć, ma swoją cenę.

Aby osiągnąć konsensus, Komisja Europejska musiała znaleźć obszary, w których można by obciąć jej dotychczasowy budżet. Oczywiście ten ciężar spadł na klimat. Ambitny projekt, który miał przygotować Europę na przyszłość neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla do 2030 r., został zmniejszony o jedną trzecią.

Co więcej, proponowany fundusz zdrowotny całkowicie wyparował (nieco ironicznie biorąc pod uwagę impuls stojący za transakcją).

Prawdopodobnie najbardziej niepokojące były ustępstwa udzielone Węgrom i Polsce w celu wzmocnienia ich poparcia dla umowy. Te dwa narody znalazły się ostatnio pod ostrzałem za naruszenie praworządności UE, gromadząc kary od Unii.

Zarówno Węgry, jak i Polska rządzone są przez prawicowych, autokratycznych władców i szybko zmierzają w kierunku faszyzmu. Viktor Orban z Węgier i niedawno wybrany Mareusz Morawiecki z Polski są zaciekle przeciwni prawom LGBT+, wśród innych konserwatywnych wartości, które wywołały krytykę społeczności międzynarodowej i poddają w wątpliwość pozycję obu narodów w UE.

Węgry i Polska, wiedząc, że na tym szczycie mają władzę, wstrzymały porozumienie, które wymagało jednomyślnego poparcia, do czasu złagodzenia pewnych sankcji nałożonych na nie przez Unię.

Nie tylko ich pieniądze z Brukseli (gdzie ma siedzibę UE) zostały zabezpieczone i powiększone, pomimo regularnych pytań o wykorzystanie tych funduszy na faszystowskie projekty, ale Merkel obiecała pomóc Węgrom w wywłaszczeniu blokowych środków dyscyplinarnych nałożonych na nie za naruszenie rządów prawa.

Daniel Kelemen, stypendysta Europy z Rutgers University, stwierdził, że porozumienie „wygląda jak katastrofa dla rządów prawa… Merkel i Macron byli zdeterminowani, by osiągnąć porozumienie, które demonstruje zdolność UE do reagowania na kryzys, i okazali gotowość do utrzymać przepływ funduszy UE do autokratycznych rządów w celu sfinalizowania transakcji”.

Miejmy nadzieję, że skutki tej decyzji nie przesłonią pozytywnego kroku w kierunku współpracy, który pokazuje holistycznie umowa.

Pakiet trafi teraz do Parlamentu Europejskiego, gdzie ma zostać ratyfikowany.