Dlaczego rafy koralowe są tak ważne?
Rafy koralowe pokrywają około 2% dna oceanicznego Ziemi, ale te żywe struktury są odpowiedzialne za podtrzymywanie jednej czwartej całego życia morskiego.
W symbiotycznej relacji rafy oferują schronienie dla mniejszych ryb i niezbędne miejsce lęgowe dla ich jaj. Ryby rafowe odwdzięczają się za to bezpieczeństwo, żywiąc się organizmami szkodliwymi dla żywych koralowców.
Siła tego 250-milionowego związku jest zagrożona z powodu zmian klimatycznych. Kiedy oceany stają się zbyt ciepłe, zestresowane koralowce szybko wydalają kolorowe glony żyjące w ich tkankach, powodując, że koralowce stają się jasnobiałe – jest to znane jako bielenie koralowców.
Powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że bielony koral jest martwy, ale nie zawsze tak jest. Po wybielaniu koralowce żyją w wyjątkowo wrażliwym stanie, bez glonów stanowiących główne źródło pożywienia. Są w stanie wyzdrowieć po takim wydarzeniu, ale ponieważ koralowce powoli rosną, proces ten trwa około 10 lat.
Wraz ze wzrostem temperatury oceanów ten okres rekonwalescencji został prawie całkowicie skrócony. Mimo to pozostaje nadzieja.
Koralowe ogrodnictwo i podwodne szkółki – powoli rosnąca praca miłości
Ogrodnictwo koralowe to kluczowa metoda, za pomocą której ochotnicy budują nowe struktury koralowe z już istniejących raf. W żmudnym i szybkim procesie ochotnicy delikatnie odłamują małe kawałki żywych koralowców i przenoszą je na podwodne konstrukcje metalowe.
W przeciwieństwie do roślin lądowych koralowce nie mają korzeni, więc nurkowie dosłownie sklejają lub wiążą kawałki w miejscu, dopóki nie połączą się ponownie w ciągu ośmiu tygodni. W Kostaryce te fundamenty są kształtowane ze szkieletowej struktury wcześniej żyjących koralowców, aby „ożywić” stare rafy.
Zwłaszcza na obszarach, gdzie bielenie zniszczyło naturalne ekosystemy, sukces widoczny w ogrodnictwie koralowym jest triumfem, ponieważ ryby i inne organizmy morskie powróciły, aby stworzyć dom z nowo wyrosłych raf.
W dalszych eksperymentach fragmenty najbardziej odpornych koralowców są sprowadzane na brzeg i umieszczane w podwodnych szkółkach, zwanych inaczej koralowymi sanktuariami. Tutaj są wystawione na różne temperatury i poziomy kwasowości wody, aby odkryć parametry ich zdolności do rozkwitu w ekstremalnych warunkach.
Gatunki z podwodnych szkółek są później ponownie pielęgnowane, a ich wzrost jest ściśle monitorowany. Naukowcy już zaobserwowali, jak te koralowce z powodzeniem odradzają się, naturalnie wyrastając na rafie.
Pozostaje globalnym wysiłkiem na rzecz ochrony ekosystemów raf koralowych. Choć wymaga to ciężkiej pracy i poświęcenia, te kruche, ale odporne struktury będą coraz bardziej zależne od nas w nadchodzących cieplejszych latach. .
Dzięki wysiłkom setek organizacji na całym świecie rośnie nadzieja na te żywe ekosystemy oceaniczne i obfite życie morskie, które od nich zależy.
Ten artykuł został pierwotnie napisany przez Jessicę Byrne. „Jestem Jessica, świeżo upieczona absolwentka Uniwersytetu Sztuk Pięknych w Londynie. Jestem pasjonatem zrównoważonej mody i urody, równości rasowej i płci oraz ochrony naszych oceanów. Kiedy nie jestem kuratorem list odtwarzania Spotify, możesz znaleźć mnie, który oglądam każdy istniejący dokument na mój najnowszy temat lub spotykam się z przyjaciółmi i ćwiczę fotografię na kliszy 35 mm”. Zobacz ją LinkedIn i Twitter.